Herma was mijn zangdocent op de Billy Elliot school en tijdens de repetitieperiode. Voor mij toen een hele spannende periode qua zang omdat ik toen ook te maken kreeg met mijn stembreuk.  Het was heel fijn om met Herma te werken in deze best lastige zangperiode voor mij.

Ik vond het een hele eer dat ik uitgenodigd werd in 2015 om mijn moderne solo te dansen tijdens een ontbijt bij KunstKlank aan zee. Wat een bijzondere vorm van theater op een prachtige plek op het strand. Dank je wel Herma ook voor je vertrouwen in mijn danstalent. Ik wens Stichting Kunstklank vanuit New York heel veel succes met al die mooie projecten van jullie.  Liefs, Jillis X

Voor mij was Kunstklank mijn eerste ontmoeting met professionaliteit. KunstKlank maakt namelijk gebruik van zijn talentvolle Noordwijkers (geschoold of ongeschoold) en vult aan met professionals van buitenaf. Verschillende disciplines komen samen. Van muzikanten tot aan zangers, acteurs en dansers. Zodat er een ontmoeting ontstaat: een samenwerking van amateurs en professionals, die van elkaar kunnen leren. Van elkaars niveau en van elkaars discipline, maar ook van elkaars ambitie en tomeloze inzet. Het brengt mensen samen, die ondanks dat ze ergens anders vandaan komen hetzelfde doel hebben: het maken van een mooie theatervoorstelling.

Nu is het jaren later en heb ik in 2011 mijn opleiding op de Arnhemse toneelschool succesvol afgerond en ben al een aantal jaren aan het spelen. Ik kijk er naar uit om weer eens mee te doen met Kunstklank. Nu met meer ervaring  en vakbekwaamheid.

Als gastmaker werd ik in de zomer van 2016 bij KunstKlank warm onthaald, en heb ik direct de kans en al het vertrouwen gekregen om op locatie een eigen kindervoorstelling te maken. Vanuit mijn opleiding tot acteur aan de toneelschool in Arnhem bood dit zeer vruchtbare ruimte om mijn artistieke ambities in de praktijk te onderzoeken.

Als buitenstaander heb ik de organisatie van KunstKlank met bewondering gade geslagen; van het grote loyale netwerk aan vrijwilligers tot de bevlogenheid van het artistieke team dat met beperkte middelen grootse dingen weet neer te zetten. Het is een wonderlijk en hoopvol gegeven dat één stichting zo’n impact op de regio kan hebben, en middels kunst een verbindende rol weet te spelen.

In de zomer van 2016 hebben wij een voorstelling mogen maken en spelen bij Calorama – de Geheime Tuin van Kunstklank. We mochten een week op het landgoed bivakkeren, terwijl we de voorstelling maakten. Iedereen die deelnam aan het project was daar ook, elke dag. Het waren voornamelijk Noordwijkers, en omdat wij allebei niet uit Noordwijk kwamen, kenden we dus niet zoveel mensen – maar dat gaf niks, we werden met open armen ontvangen. In het maakproces werden we heel erg vrijgelaten, we mochten maken wat wij wilden en waar wij voor brandden, maar van alle kanten werd ons de hulp geboden die we achteraf hard nodig bleken te hebben – mensen kwamen kijken, gaven kritiek, of moedigden ons juist gewoon aan, maar er werd voor gewaakt dat het “wel van ons” zou blijven. Dat vond ik erg ontroerend – dat voor zoveel verschillende dingen ruimte was. Het voelde voor ons, als beginnende theatermakers, erg fijn, dat we mochten zijn wie we wilden zijn. We kregen de kans om te zoeken.
Wat mij ook erg ontroerde, waren de goede zorgen van iedereen. Op een avond, moesten de voorstellingen afgelast worden, omdat het te hard regende en de stroom was uitgevallen. We waren heel erg teleurgesteld, natuurlijk, we wilden het liefste spelen, maar we werden heel lief opgevangen. We hoefden niet in onze tent te slapen, maar mochten logeren bij een lieve vrijwilligster. We hebben veel lieve mensen ontmoet.
Het uiteindelijke spelen, vier avonden achter elkaar, was natuurlijk het mooiste en wederom een bevestiging van dat theater maken echt is wat ik altijd hoop te blijven doen. Je mag dus wel stellen, dat het een dierbare herinnering was!

Kus, Valentina

Als ik aan kunstklank denk, dan krijg ik vlinders in m’n buik. Theater op het strand, Opera in de duinen en een Requiem in Huis Ter Duin. Voor mij is het DE plek geweest om onder professionele vleugels alles uit te mogen proberen. Het creatieve team was altijd warm en inspirerend, maar streng wat betreft de hoge kwaliteit. Ik wilde niks liever! Ik wilde zoeken naar waar mijn eigen grenzen lagen. Gestimuleerd worden om nòg meer te durven. En dan alle talenten samen laten komen. Het wordt niet veel mooier dan dat…

KunstKlank heeft mij een plek geboden om mij op professioneel vlak te kunnen ontwikkelen.

Het kunnen werken met professionals uit het werkveld is een unieke kans en is misschien wel de beste leerweg die er bestaat.

Bij KunstKlank word je ook als jonge maker serieus genomen en wordt jouw input gewaardeerd. Zo kun je echt een bijdrage leveren aan een project van KunstKlank en ben je niet alleen als uitvoerende bezig.

KunstKlank is een bijzonder fenomeen en is de plek die zomaar de kickstart van je carrière kan betekenen.

Mijn studie Design and Technology aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten sluit heel goed aan op wat we met Kunstklank doen.

Namelijk met frisse ideeën voorstellingen maken.

Kunstklank is het creatieve platform uit Noordwijk dat bijzondere banden weten te creëren tussen amateurs, young professionals en professionals.

KunstKlank heeft een grote rol gespeeld in mijn ontwikkeling. KunstKlank is een platform waar ik op veel verschillende gebieden ervaring kon opdoen en als performer en theatermaker kon groeien. Van meezingen in een groot koor, tot solo’s zingen of rollen spelen. Daarnaast maakte ik bij KunstKlank kennis met interdisciplinaire kunstvormen.  Het laten samensmelten van verschillende kunstvormen tot een geheel is iets dat mij aanspreekt, en KunstKlank is hier bijzonder goed in. Hier is mijn fascinatie voor muziektheater ontstaan.
Ik heb niet één mooiste herinnering, maar een grote herinnering aan KunstKlank is dat het mij telkens weer verrast met het materiaal waarmee gewerkt wordt: van tango tot musical, van opera tot kleinkunst. En dit alles op een bijzondere, vernieuwende manier, die toch toegankelijk is. Het materiaal wordt op een nieuwe manier benaderd, er wordt out of the box gedacht, waardoor het mooi tot zijn recht komt, zeker op de locaties waar het wordt gemaakt.
Dat is dan ook waar ik me nu mee bezig houd: ik vind het interessant om de grenzen van muziek en theater op te zoeken, deze twee disciplines bij elkaar te gooien en er een nieuwe kunstvorm van te maken. In mijn ogen is dat iets wat KunstKlank constant doet.
Ook merk ik dat mijn manier van werken en denken sterk is beïnvloed door mijn ervaring bij KunstKlank. Bij het maken/uitvoeren van een performance ben ik bezig met de gehele ervaring die ik wil geven, in plaats van alleen het vertellen van het verhaal.

Dido en Aeneas (2001) was mijn eerste ervaring met theater. Als meisje van 4 zat ik achter Herma van Piekeren het orkest mee te dirigeren. Dit is een van mijn eerste herinneringen. Ik weet dat ik was gegrepen door de schoonheid van de locatie, de muziek en de grote witte jurk van Dido. Het terugkerende melodietje uit de voorstelling heb ik nog wekenlang thuis gezongen. Nu 16 jaar verder, heb ik deelgenomen aan 12 Kunstklank projecten. Elk project heeft me een betere performer gemaakt, door de samenwerking tussen amateurs en professionals. Je leert van elkaar door elkaar te observeren, door te praten en te lachen samen. Nu studeer ik Muziektheater aan het conservatorium van Rotterdam. Kunstklank resoneert enorm in mijn studie. Elke dag. Kunstklank heeft me geleerd dat je als performer flexibel moet zijn, en open moet staan voor elke vorm van kunst. Ook merk ik, door alle projecten op locatie, dat ik ‘out of the box’ durf te denken, en dat is een prachtige karaktereigenschap voor een toekomstig theatermaker.

Schrijven doe ik altijd en overal, door KunstKlank krijg ik de kans om in samenwerking met verschillende kunstdisciplines de letters van het papier op het podium tot leven te brengen.

Op mijn basisschool heb ik weinig tot geen muziekles gehad. Ook op mijn middelbare school kwam dit niet aan te pas. Toen ik bij KunstKlank mijn eerste project, de Valle Tango, heb mee gedaan, ging er een wereld voor mij open.  De muzikaliteit, theatraliteit, samenhorigheid, durf van iedereen en dat iedereen gewoon zichzelf was, was zo nieuw voor mij. Hier wilde ik veel meer van proeven.
Als ik KunstKlank en Herma niet had gehad, had ik nu niet gestaan waar ik nu sta, en dat zou jammer zijn. Niet alleen op muzikaal en theatraal gebied leer ik eindeloos veel, maar je leert jezelf ook zo goed kennen en dat kun je weer meenemen naar iets anders. Daarbij denk ik dat de kunstwereld de redding is van vele conflicten in de politiek maar ook op persoonlijk gebied.
En waarom dan KunstKlank? Kunstklank werkt met amateurs en professionals. Alleen al van deze combinatie kunnen beide partijen veel leren. Daarbij is KunstKlank een goede vooropleiding voor de toekomst. Ondanks dat je met veel amateurs bezig bent, ligt het niveau op een professioneel level.
Kunstklank biedt kansen om je uitvoerende kant te ontwikkelen, maar ook je makers en docerende kant met bijvoorbeeld een stage.  Ook is het meestal locatietheater, waardoor je veel leert over bepaalde locaties en de geschiedenis ervan (bijv met Calorama). KunstKlank biedt altijd en overal kansen.
Wat ook heel typerend is voor KunstKlank is: INTERDISCIPLINAIR

Mijn mooiste moment? Dat is dan toch Valle tango geweest. Op dat moment leerde ik vele mensen uit het vak kennen, en belangrijker, het vak zelf. Ik was even op een hele andere wereld en dat beviel mij wel. Wanneer ik thuis kwam, viel ik een gat, maar daardoor meer zin en inspiratie om met het vak verder te gaan.

Maar ook Moby Dick heeft me getriggert. Ik mocht met mijn buurvrouw mee kijken naar Moby Dick op een container op het strand. Het waaide zo erg dat al het zand op stuifde maar dat maakte niet uit. Het gaf juist een tof effect.
Ooh en eigenlijk ook nog iets andere: Eggo. Een kunstenaar (Jurriaan van Hall, red.) die een waanzinnig groot ei had gemaakt waar water in kon. Mensen konden er ik zitten en door middel van muziek en beeld aan de binnenkant van het ei, opnieuw beleven hoe het was om een embryo te zijn. Heel bijzonder was dit.

Als KunstKlank er niet was geweest, had ik nu niet gestaan waar ik nu sta. Ik geloof ook eigenlijk niet dat een andere stichting/gezelschap/groep/vereniging dit bij mij teweeg had kunnen brengen.

Het zelfvertrouwen wat ik gekregen heb, de muzikaliteit, theatraliteit, de mensen uit het vak, het vak zelf, de openheid, het doorzettingsvermogen. Dit heb ik allemaal geleerd bij KunstKlank en de mensen die hierbij horen.

Ik studeer nu in mijn derde jaar muziektheater. Als ik eerlijk ben, heb ik altijd gedacht: later als ik groot ben en ik ben klaar met mijn studie ga ik Herma achterna ! En natuurlijk, iedereen heeft dromen. Maar ik heb geleerd van KunstKlank: als je ergens voor blijft vechten zul je nooit verliezen, zolang je maar niet opgeeft.