ISADORA…. Wat is een produktie als deze zonder een regisseur. Jeroen Lopes Cardozo vertelt.

“Ik wil niet één ervaring meegeven, ik vind dat het publiek zelf moet kiezen wat ze het meeste raakt in de voorstelling.”

Waar staan we met de voorstelling Jeroen?
Met de voorstelling gaat het heel goed. Op alle fronten wordt razend hard gewerkt.
Allereerst natuurlijk aan het script, dat nu in een definitieve fase begint te komen.
We schuiven soms nog wat met scenes en bedenken soms een scene bij of een muziekstuk waarvan we denken dat het van belang én aantrekkelijk is om dit aan het publiek te tonen.

Wat is je taak precies?
Wat doet een regisseur? Ik probeer op alle fronten de neuzen dezelfde kant op te krijgen: marketing, affiche, script, acteurs, zangers, dansers, technici, ontwerpers, kleedsters….kortom, iedereen probeer ik op een zelfde manier te informeren en te enthousiasmeren. Natuurlijk doe ik dat niet alleen en is Herma van Piekeren de drijvende kracht achter alles. Zij houdt als een marionettenspeler de touwtjes van boven goed in handen!

Wat wil je dat publiek ervaart/mee naar huis neemt?
Wij maken een voorstelling over een hele bijzondere vrouw. Dapper ook. Maar ik wil niet het publiek één ervaring meegeven. Ik vind dat het publiek zelf moet kiezen: de een zal misschien met de ogen half dicht wegmijmeren en luisteren naar de prachtige muziek, de ander zal zich meer op het visuele spektakel richten en een derde gaat misschien meer voor de inhoud. Alles mag.

Wat raakt jou zelf in de voorstelling die je maakt?
Het thema in Isadora’s leven was het oude Griekenland. Toen ik op het gymnasium zat, leerde ik het oudst bekende lied ter wereld, uit de oude Griekse cultuur. Dit lied gebruiken we als terugkerend thema. Dat lied ontroert mij om en op vele manieren.